ای انسان...
برمعبری از نور ایستاده ای
وخورشید هزاران بار در قنوت سبز دستانت جاری می شود
ماه هرشب سلامت را به آسمان می برد
صمیمی تراز گلبرگهای نسترن
دلنوازترازآواز پوپک بر شاخ وبرگ نارون
اشکهایت مرواریدی از نور بر گردن شب می آویزد
وستاره ها هر شب برای گرفتن یک دانه مروارید
به رقابت می نشینند
فرشته ها هر سحر مات عشقبازی تواند
وزمزمه می کنند با هم
:تبارک الله احسن الخالقین
شاعر: صدیقه درویشی
مربی فرهنگی مرکز بردخون
شعر نیمه شعبان
میلاد امام وعده داده شده فرخنده باد
انتظار
چه جمعه ای... چه غروب غریب و دلگیری...
چرا سراغی از این جمعه ها نمی گیری؟
مسافری که هنوز و همیشه در راهی!
کجای راه سفر مانده ای به این دیری؟
به پیشواز تو آغوش زندگی جان داد
بیا پیاده شو از این قطار تأخیری...
چقدر پیر شدی روی گونه هایم اشک!
تو سال هاست که از چشم من سرازیر...
چقدر ماندی در بند انتظار ای دل!
شدی شبیه دیوانگان زنجیری...
چقدر شاعر مفلوک! قلبت از سنگ است
چطور از غم دوری او نمی میری...
شاعر: سودابه مهیجی
قلم
قسم به قلم
و به روحی که در نهادش متولد می شود
چه زیباست اعجاز کلمات
زیر انگشتان قلم
و چه شاعرانه به رقص در می آیند
تک تک هجاها.
فاطمه اسماعیلی/مربی ادبی مرکز خورموج
زینب رضوی زاده( مرکز گناوه)
تقدیم به شهیدان به مناسبت سالروز شهادت شهید بهشتی و 72 تن:
خوب و عزیز و پاکه
خون شما شهیدان
تو قلب آسمونه
مثل یه رنگین کمان
می خواد بگه شهید است
مظهر عشق و ایمان
می خواد بگه قشنگه
عقیده شهیدان
شهیدان شمع هستند
روشن و آسمونی
اونها پیک بهشتن
پرن از مهربونی .
زینب رضوی زاده- عضو ادبی مرکز گناوه
* با تشکر از مربی مسئول فعال مرکز گناوه سرکار خانم ارشادی
زهرا جوکار(خورموج)
وخدایی که در این نزدیکی ست
در کنار من و تو
در سکوت
در دل مهر
در کنار تپش قلب هزاران عاشق
در دو چشمان پر از وسعت اشک
در درون کلماتی که در این قطبی سرد ،
همگی سردترند
تویی مفهوم تمام کلمات
در شب خسته ی بی صبح سپید
تویی آن راز پگاه
در دل خلوت چاه
ناله ی نیمه شب غربت مولا ، ناگاه
دل من می پرسد:
چه کسی باز در این نزدیکی ست؟
من به او می گویم
و خدا ، این خدایی ست که
نزدیک تر از من به من است
« زهرا جوکار ـ عضو ادبی مرکز خورموج »